Ο Στρατηγός του ελληνικού ποδοσφαίρου μέσα από το λεύκωμά του «Μυστικά και… άλλες αποκαλύψεις» αφήνει πίσω του μοναδικές ιστορίες.
Αύγουστος 2004. Όλος ο κόσμος έχει στρέψει το βλέμμα του στην Αθήνα και συγκεκριμένα στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας εκεί που στις 13 του μήνα πραγματοποιούνταν η έναρξη των 28ων Ολυμπιακών Αγώνων.
Από τις πιο συγκινητικές στιγμές στην τελετή έναρξης της Ολυμπιάδας, που καταγράφηκαν μπροστά στα μάτια εκατομμυρίων ανθρώπων από όλο τον πλανήτη ήταν η στιγμή της συνάντησης δυο θρύλων του ελληνικού αθλητισμού. Ο Νίκος Γκάλης παρέδιδε την Ολυμπιακή δάδα στον Μίμη Δομάζο, που συνδύασε το όνομά του με τις λέξεις «ποδόσφαιρο» και Παναθηναϊκός.
Ο παλαίμαχος θρύλος του ποδοσφαίρου, ο επονομαζόμενος «Στρατηγός» του Παναθηναϊκού, νοσηλευόταν για 3 ημέρες διασωληνωμένος στην Καρδιολογική Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του νοσοκομείου «Ερυθρός Σταυρός», σε κρίσιμη κατάσταση. Σύμφωνα με το ιατρικό ανακοινωθέν για τον θάνατό του, ο Μίμης Δομάζος κατέληξε «λόγω πολυοργανικής ανεπάρκειας».
Το 2016 παρουσίασε το λεύκωμά του με τίτλο «Μίμης Δομάζος: Μυστικά και άλλες αποκαλύψεις», έκδοση Άρης Ξηντάρας, στο οποίο αναφέρονται πολλά περιστατικά από τη μεγάλη καριέρα του, ενώ διαθέτει και πλούσιο φωτογραφικό υλικό. «Από τα τέλη της δεκαετίας του 1950 και τους χωματόδρομους στα Κουντουριώτικα δίπλα στο γήπεδο της Λεωφόρου μέχρι το αριστοκρατικό Λονδίνο και την κορυφή του ελληνικού ποδοσφαίρου η ζωή του Μίμη Δομάζου κύλησε σαν ένα συναρπαστικό παραμύθι που ακόμη συγκινεί. Ο «στρατηγός» με αυτό το λεύκωμα μας θυμίζει ωραία χρόνια. Στιγμές που ακόμη αιχμαλωτίζουν το ενδιαφέρον και τη φαντασία του αναγνώστη» θα γράψει στον πρόλογό του για αυτό το λεύκωμα ο Αντώνης Αντωνιάδης που είχε τον Μίμη Δομάζο σαν το μεγάλο του αδελφό. Μέσα από αυτό το λεύκωμα ο Μίμης Δομάζος μιλά για το πως ξεκίνησε και έφτασε στον Παναθηναϊκο, για την παρολίγο μεταγραφή του στην Αμερική, για τη σχέση με τον Ολυμπιακό, αλλά και για άλλα μικρά άγνωστα περιστατικά.
Ο πρόεδρος της Fiat και της Γιουβέντους Τζιάνι Ανιέλι ήθελε διακαώς το δεκαεπτάχρονο Δομάζο
Το 1960 σε ένα παιχνίδι Γιουβέντους Παναθηανικός για το κύπελλο Ευρώπης ο πρώτος αγώνας είχε έρθει ισόπαλος 1-1 στην Αθήνα και στη ρεβάνς 2-1 στην Ιταλία. Τότε τον 17χρονο Μίμη Δομάζο φύλαγε ο Ουαλός γίγαντας Τζόν Τσάρλς Τα αποτελέσματα δείχνουν πόσο καλά έπαιξε ο Παναθηναϊκός και στα δύο παιχνίδια. Στην Αθήνα η διοίκηση του Παναθηναικού δεξιώθηκε τους Ιταλούς στο κέντρο Αθηναία στον ιππόδρομο Φαλήρου. Ο αείμνηστος Ανιέλι ιδιοκτήτης της αυτοκινητοβιομηχανίας FIAT και της Γιουβέντους είπες τον Μαντζεβελάκη τον δυνατό άντρα που κινούσε τα νήματα στον Παναθηναικό « να μας δώσεις αυτό το μικρό το θέλω πολύ» όμως ο Μαντζεβελάκης του το ξέκοψε λέγοντας «αυτόν τον μικρό δεν θα τον πάρεις ποτέ, Πάρε όποιον άλλον θέλεις αλλά το Δομάζο όχι».
Στη Σαρωνίδα προπονούνταν το καλοκαίρι, πριν από την προετοιμασία με τον Παναθηναικό
Γράφει ο Μίμης Δομάζος: «Στη Σαρωνίδα που αγαπώ από μικρό παιδί το καλοκαίρι πάντα πήγαινα και παραθέριζα. Δεν άφηνα τον εαυτό μου να ξεκουραστεί λεπτό και καθημερινά έτρεχα καταπίνοντας πολλά χιλιόμετρα. Κάποιος μεσίτης της περιοχής μου πρότεινε τη δεκαετία του 1960 να αγοράσω κάποια τεράστια έκταση σε εξευτελιστική τιμή και εγώ αρνήθηκα εκνευρισμένος γιατί είχα κακές εμπειρίες από αδέσποτους σκύλους της περιοχής. Στην παραλία παίζαμε ποδοβόλεΐ μαζί με τον Καραφέσκο τον Κωνσταντουδάκη τον Λάλο, τον Ξενάκη τον Στράτο τον Κεφαλίδη και άλλους. Το βράδυ διασκεδάζαμε και είχαμε ειδικότητα στα μπουγελώματα.
Δυο «γορίλες», ένα ελικόπτερο και 15 εκατομμύρια δραχμές στον Μίμη για μεταγραφή στην Αμερική.
Πολύ λίγοι πρέπει να θυμούνται ότι ο Δομάζος βρέθηκε το καλοκαίρι του 1973 στα πρόθυρα της μετανάστευσης στην Αμερική καθώς οι σχέσεις του με την τότε διοίκηση του Παναθηναϊκού δεν ήταν καθόλου καλές. Στον διεθνή άσο προσφέρθηκε ένα πολύ καλό συμβόλαιο που εκτός από αρκετά χρήματα για την εποχή προέβλεπε ότι αν πήγαινε τελικά στις Ηνωμένες Πολιτείες θα τύχαινε ειδικής προστασίας ενώ στις μετακινήσεις του θα μπορούσε να χρησιμοποιεί ακόμα και ελικόπτερο. Τελικά η υπόθεση χάλασε γιατί η διοίκηση του Παναθηναικού ενώ καταβάθος ήθελε να απαλλαγεί από το Δομάζο πίστευε ότι θα μπορούσε να επωφεληθεί και ίδια οικονομικά με αυτή τη μετακίνηση αλλά ήταν κάτι που δεν άρεσε καθόλου στον διεθνή ποδοσφαιριστή. Σύμφωνα με ρεπορτάζ που είχε δημοσιεύσει η εφημερίδα Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία το 1973 με τον τίτλο «δύο γορίλες και ένα ελικόπτερο για το Δομάζο» αναφερόταν το εξής: «Ζήτημα τιμής φαίνεται πως είναι τελικά για τον Παναθηναϊκό το θέμα Δομάζου που εισέρχεται σήμερα σε μια ουσιαστική φάση και ίσως παρουσιάσει μέσα στην εβδομάδα σημαντικές εξελίξεις. Μέχρι τώρα ο σύλλογος δεν το είχε πάρει στα ζεστά αλλά μετά την αίτηση που υπέβαλε ο διεθνής ποδοσφαιριστής με τον πληρεξούσιο δικηγόρο του και το θόρυβο που έγινε θα συνεδριάσει εκτάκτως απόψε και δεν αποκλείεται να καθορίσει και την τιμή στην οποία είναι διατεθειμένος να πουλήσει τον διεθνή άσο.
Επειδή όμως ο Δομάζος αποτελεί το μεγαλύτερο κεφάλαιο του συλλόγου υπάρχει περίπτωση η διοίκηση να μη θελήσει να χειριστεί μόνη της το θέμα και να το φέρεις σε έκτακτη γενική συνέλευση. Η εκτίμηση πάντως της αξίας του Δομάζου που γίνεται από κύκλους του Παναθηναικού κυμαίνεται γύρω στα 15 εκατομμύρια δρχ και δεν αποκλείεται το ποσό αυτό να χρησιμοποιηθεί σαν διαπραγματευτική βάση για τη μεταγραφή του διεθνούς άσου.
Ο Δομάζος αν χρειαστεί να διαπραγματευθεί την τιμή του με τον Παναθηναϊκό θα το κάνει μέσω του δικηγόρου του στον οποίο έχει αναθέσει εν λευκώ την υπόθεση του. Εκείνο που ενδιαφέρει τον διεθνή ποδοσφαιριστή είναι η όλη υπόθεση να τον κατοχυρώσει νομικά και προς την κατεύθυνση αυτή έχουν στραφεί ενέργειες του δικηγόρου του στον οποίο έχει καταθέσει το συμβόλαιο συνεργασίας που του πρότεινε ο έλληνοαμερικανικός σύλλογος και που προβλέπει ακόμα και «γορίλες» να τον φυλάνε σε περίπτωση επεισοδίων ή την χρησιμοποίηση ελικοπτέρου για τις μετακινήσεις του».
