Το... δεξί πόδι του Γιώργου Καραγκούνη χάλασε το πάρτι των διοργανωτών Πορτογάλων στην πρεμιέρα , πήραμε βαθμό κόντρα στους πανίσχυρους Ισπανούς, μείναμε ζωντανοί παρά την ήττα από τους Ρώσους, διαλύσαμε τη Γαλλία του Ζιντάν, του Τρεζεγκέ, του Ανρί, ο «Κολοσσός» Δέλλας έστειλε στο σπίτι τους τους Τσέχους και φτάσαμε στον τελικό.
Οι χοροί κρατούσαν... Καραβάνια Ελλήνων αναχώρησαν για την Πορτογαλία, για να είναι δίπλα στον Ότο Ρεχάγκελ και στους Έλληνες εκείνο το βράδυ της 4ης Ιουλίου. Ο Κριστιάνο Ρονάλντο και η παρέα του μας ήθελαν στον τελικό για να πάρουν... εκδίκηση για την ήττα της πρεμιέρας. Και να 'μαστε...
Όλες τις προηγούμενες ημέρες, ένα σύνθημα ένωνε τους Έλληνες. «Σήκωσε το, το γ@@@@@@ο, δεν μπορώ, δεν μπορώ να περιμένω». Οι... ειδήμονες έχουν σηκώσει τα χέρια ψηλά με την περίπτωσή μας. Ήρθαμε από το πουθενά, εντάξει μπαλάρα δεν παίζουμε, αλλά υπήρχε κάποιος καλύτερος; Γαλλία, Γερμανία, Ισπανία, Ιταλία και Αγγλία ήταν ήδη διακοπές.
Πάμε στο «Ντα Λουζ» της Λισαβόνας. Έντεκα έναντίον έντεκα μέσα στον αγωνιστικό χώρο, 30.000 Πορτογάλοι εναντίον 15.000 Ελλήνων στις κερκίδες. Νικοπολίδης, Σεϊταρίδης, Καψής, Δέλλας, Φύσσας, Γιαννακόπουλος, Μπασινάς, Ζαγοράκης, Κατσουράνης, Χαριστέας, Βρύζας, η ελληνική ενδεκάδα. Όλοι έτοιμοι για τη σέντρα.
